Kah Çocukça Ne Demek? Toplumsal Cinsiyet, Çeşitlilik ve Sosyal Adalet Perspektifinden Bir Bakış
Çocukça Olmak Ne Anlama Geliyor? İyi mi, Kötü mü?
“Kah çocukça ne demek?” Bu soru, aslında bir yargı, bir değerlendirme gibi görünebilir. Çocukça olmak, toplumsal olarak belirlenmiş bir “yetişkin” olma biçiminin dışında kalan her şey olarak algılanabilir. Ancak bu tanımlama, çoğu zaman “olumsuz” bir anlam taşır. Çocukça olmak, genellikle olgunluktan yoksun, sorumsuz veya basit olarak etiketlenir. Ama bu bakış açısı doğru mudur? Çocukça olmak, gerçekten kötü bir şey midir yoksa toplumun bize yüklediği sınırlı düşünme biçimlerinden birinin sonucu mudur?
Kadınlar ve erkekler toplumsal olarak farklı şekillerde çocukluk ve olgunluk gibi kavramları deneyimler. Kadınlar genellikle daha empatik, duyusal ve duygusal bir dünyaya yönlendirilirken, erkekler daha analitik ve çözüm odaklı olmaya teşvik edilirler. Bu farklı bakış açıları, “çocukça” olmanın toplumsal cinsiyetle olan bağlantısını anlamamıza yardımcı olabilir. Kadınların çocukça bir davranışı genellikle daha hoşgörüyle karşılanırken, erkekler için bu tutum bazen zayıflık veya sorumluluktan kaçma olarak görülür. Peki, toplumsal cinsiyet, çeşitlilik ve sosyal adalet perspektifinden çocukça olmak ne anlama gelir?
Çocukça Davranışın Kadınlar ve Erkekler İçin Farklı Anlamları
Kadınlar, genellikle çocukluk ve masumiyetin simgesi olarak görülürler. Bu bakış açısı, toplumsal olarak onlara belirli roller yükler. Kadınlar, çocukça olmakla suçlandığında, çoğu zaman bu davranışlar sevimlilik, neşelilik veya zarafet gibi özelliklerle ilişkilendirilir. Kadınların empatik ve duygusal doğaları, toplumsal olarak onlara daha hoşgörüyle bakılmasını sağlar. Çocukça olmak, kadınlar için bazen “sevimli” bir özellik olarak kabul edilebilir, ancak bu durum, kadınların olgunluk veya güçten uzak olduğu anlamına gelmez. Aslında, çocukça olmak, kadınların içsel gücünü ve insanlık hallerini yansıtabilir. Ama toplum, bazen bu davranışları hafife alabilir ve onları değersizleştirebilir.
Erkekler içinse “çocukça” olmak çoğu zaman olgunluktan yoksunluk ve zayıflıkla ilişkilendirilir. Erkekler toplumda, çözüm odaklı, güçlü ve liderlik özelliklerine sahip olmaları beklenen bireylerdir. Çocukça bir davranış, erkeklerin güç ve sorumluluk taşıma rollerine zarar verebilir. Bu, toplumsal olarak erkeklerin duygusal ifadelerine karşı daha kısıtlayıcı bir bakış açısının oluşmasına yol açar. Erkeklerin duygusal açıdan zayıf görülmesi, onların “çocukça” bir davranış sergilediklerinde toplumda dışlanmalarına veya küçümsenmelerine neden olabilir. Oysa, çocukça davranışlar sadece olgunluktan uzaklık değil, insan olmanın doğal bir parçası da olabilir.
Çocukça Olmanın Çeşitli Toplumsal Kodları
Toplum, genellikle “çocukça” olmayı sadece yaşa bağlı bir olgunluk ölçütüyle ilişkilendirir. Fakat çocukça olmak, aynı zamanda toplumsal normların ve değerlerin de bir yansımasıdır. Çocukça olmak, aslında bazen özgürlük, yaratıcılık ve sorgulama gibi önemli niteliklere sahip olabilir. Çocuklar, dünyayı büyüklerin perspektifinden bağımsız olarak görür ve hayal gücüyle şekillendirir. Çocukça bir bakış açısının, toplumda sınırları ve kalıpları sorgulayan bir güç taşıması mümkündür. Bu açıdan bakıldığında, çocukça olmak aslında yenilikçi ve toplumun normlarına karşı bir duruş olabilir.
Ancak toplum, çocukça davranışları genellikle sınırlı, gereksiz ve olgunluktan uzak olarak değerlendirir. Toplumun “çocukça” dediği şey, aslında çoğu zaman özgürlüğün ve yaratıcılığın baskı altına alınmasıdır. Bu baskı, özellikle kadınları ve erkekleri sınırlayarak, onların doğal halleriyle var olmalarını engeller. Çocukça olmak, her yaşta ve her bireyde kendini gösterebilecek bir davranış biçimi olmalı, fakat çoğu zaman toplumsal normlar, bu tür davranışları ya küçümser ya da hoş karşılamaz.
Sosyal Adalet Perspektifinden “Çocukça” Davranışlar
Sosyal adaletin temelini oluşturan eşitlik, çocukça olmanın toplumsal ve kültürel bağlamda farklı anlamlar taşımasını daha da karmaşık hale getirir. Kadınlar için çocukça olmak bazen özgürlük ve yaratıcılıkla ilişkilendirilebilirken, erkekler için aynı davranışlar genellikle bir zayıflık işareti olarak algılanır. Sosyal adalet açısından, bu farklar adaletin tam anlamıyla sağlanmadığına işaret eder. Kadınların daha empatik, duygusal ve çocukça davranmalarına hoşgörüyle yaklaşılırken, erkeklerin bu tür davranışları dışlanıyor ya da zayıf olarak görülüyor. Bu da toplumsal normların, cinsiyetler arası eşitlik üzerinde nasıl baskı kurduğunu ve insanları kalıplara soktuğunu gösterir.
Toplumsal cinsiyet, çocukça olmanın kabulüne de büyük ölçüde yön verir. Erkeklerin, daha olgun, güçlü ve analitik olmaları beklenirken, kadınların daha duygusal ve empatik olmaları beklenir. Ancak, bu kalıplar hem kadınları hem de erkekleri sınırlar. Çocukça olmak, sadece bir yaş ya da cinsiyet meselesi değil, aynı zamanda her bireyin içsel özgürlüğüne, yaratıcılığına ve duygusal doğasına saygı gösterilmesi gerektiğini hatırlatır.
Sonuçta “Çocukça” Olmak Ne Anlama Geliyor?
“Çocukça” olmak, her birey için farklı anlamlar taşır. Kadınlar için bu bazen sevimlilik ve empatiyle, erkekler için ise bazen zayıflık ve olgunluktan uzaklıkla ilişkilendirilir. Ancak, bu toplumsal algıların dışına çıkarak, çocukça olmanın aslında yaratıcı bir özgürlük, toplumsal normlara karşı bir sorgulama ve yenilikçi bir yaklaşım olabileceğini unutmamalıyız. Çocukça olmak, sadece bir davranış biçimi değil, toplumsal yapıyı sorgulayan bir gücü de içinde barındırabilir.
Sizce, çocukça olmak, gerçekten negatif bir kavram mı, yoksa insan olmanın doğal bir parçası mı? Çocukça davranışların toplumsal cinsiyet ve sosyal normlar ile nasıl şekillendiğini düşünüyor musunuz? Yorumlarınızı paylaşarak bu konuda hep birlikte düşünmeye ne dersiniz?